برک ۱۶ فروردین - ظرفیت

هر چیزی در این دنیا، دارای محدوده و ظرفیتی هست. بعضی از این محدوده‌ها قابل مشاهده هستن و بعضی هم قابل مشاهده نیستن. به عنوان مثال ظرفیت معده‌ی انسان، که تا بی نهایت نمی‌تونین غذا بخورین و مشکلی پیش نیاد. مثال غیر قابل مشاهده هم میشه به تحمل و مدارای انسان‌ها نسبت به موضوعات مختلف و یا نسبت به هم باشه.

درسته که ما معده‌ی خودمون رو نمی‌تونیم ببینیم، اما از شواهد برآمدگی و احساسی متوجه میشیم که دیگر توان خوردن نداریم و معمولا دوستی یا فامیلی اگر ما رو ببینن، از ما می‌خوان که ادامه ندیم و این یک نشانه‌ی قابل مشاهده هست و هر کسی می‌تونه متوجهش بشه. اما در مورد ظرفیت‌های غیر قابل مشاهده، تا زمانی که خودمون نشانه‌ای ندیم، طرف مقابل درکی از این که دیگه تحمل این موضوع رو نداریم، نخواهد داشت.

با این حال آدم‌هایی وجود دارن که رفتار آزاردهنده‌ای با ما ممکنه داشته باشن، اما انقدر که خودخواه و به دنبال منفعت خودشون هستن، که حاضر به این نیستن که کمی تامل کنن و رفتار بهتری با ما داشته باشن. این دسته آدم‌ها کار را به جایی می‌رسانن که بر اثر پر شدن ظرفیت تحملی فرد مقابل، با واکنشی منزجرانه روبه‌رو شده و یک رابطه را به کل نابود می‌کنن.

نتیجه‌ی اخلاقی

رفتارمون رو با افراد مختلف کنترل کنیم و هر فردی رو بر اساس ارزشی که داره و ارزشی که برای ما قائل میشه، برچسب گذاری کنیم و اگر رفتار متوقعانه و پر رویی داریم، به این هم فکر کنیم که فرد مقابل ما هم یک موجود زنده هست و تنها انسان دنیا ما نیستیم. اما در طرف مقابل آدم‌های پر رو و متوقع رو به خوبی شناسایی کرده و در رابطه‌ی خودمون تجدید نظر کنیم تا کار به نقاط منزجر کننده و ناراحت کننده برای هر دو طرف ما تبدیل نشه.