پستینا منتشر شد 🎉
برک ۹ فروردین ۱۴۰۴ - کوتاه یا بلند
قبلا که من خودم فیدخوان داشتم و یا وبلاگ‌هایی که در بیان دنبال می‌کردم، عموما وبلاگ‌هایی بودن با متن‌های طولانی و قابل تامل ولی این روزها که از طریق پستینا وبلاگ‌های مختلفی از سرویس‌ها و گوشه کنار وب رو می‌بینم و می‌خونم متوجه موضوعی شدم. نیاز به کوتاه نویسی، یک نیاز عمومی و مهمی در دنیای انسانی هست. بعضی از ما اصلا با این سبک نوشتار آرامش میگیریم و خودش می‌تونه یک نوع هنر باشه در بعضی موارد که بتونیم در چند کلمه یا یک پاراگراف منظورمون رو انتقال بدیم. این رو که گفتم یاد داستان‌های خیلی کوتاه پیمان افتادم.
کار چندانی به دلیل نیاز امروز ما به این محتوا، چه نوشتن و چه خواندنش ندارم چون خودش بحث طولانی داره. بعضی مواقع یکی از چالش‌های من برای نوشتن این محدودیت فکری بود و شاید برای خیلی از شما هم باشه که حرف زیادی برای گفتن ندارم، چرا اصلا بنویسم. یا این پست فاخر و یا ارزشمند نیست در صورتی که خیلی از پست‌های طولانی من اینجا بازخورد چندانی و یا تاثیر چندانی نداشت و فاخر بودن معادل با طولانی بودن پست نیست.
همین که بتونیم یک جمله یا چند جمله در روز بنویسیم و منتشر کنیم خودش میشه روزمره نویسی و شاید یک روز در هفته یک پست کامل و طولانی یا تحلیل در برنامه داشته باشیم می‌تونه یک وبلاگ خاموش رو تبدیل به یک وبلاگ فعال و تاثیرگذار تبدیل کنه.
خلاصه
به نظر من کوتاه نوشتن یا بلند نوشتن مساله نیست، مساله نوشتن، نوشتن و نوشتن هست. اگر به نوشتن ادامه ندین، بعد مدتی نوشتن براتون سخت میشه و اینجاست که میگیم وبلاگنویسی رکود کرده، چون تک تک ما مساله اصلی که نوشتن هست رو کم کم فراموش کردیم.
