به مناسبت پایان انیمه آکادمی قهرمانی من My Hero Academia

انیمه‌ی مدرسه یا آکادمی قهرمانی من یکی از اولین انیمه‌هایی بود که نظر من رو نسبت به انیمه دیدن عوض کرد. تا قبل از اینکه طرفدار انیمه دیدن بشم، نظر خوش یا مثبتی نسبت به دیدن انیمه نداشتم اما چند اثر فوق العاده نظر من رو نسبت به دنیای انیمه عوض کرد و این انیمه یکی از اون‌ها هست. در گذشته هم یعنی در سال ۱۳۹۷ پست معرفی این انیمه رو با عنوان «معرفی انیمه آکادمی قهرمانی من + تصاویر» منتشر کرد و در ادامه اون پست خلاصه‌ای از فصل اول انیمه رو با عنوان « لیست تمامی قسمت‌های My Hero Academia فصل اول + عکس» هم منتشر کردم که با دیدن این پست‌ها بسیاری از خاطرات اون دوران برایم تداعی شد. چقدر که اون دوران انیمه دیدن حس و حال دیگری داشت و هم بالا رفتن سن و هم تغییر دوران و زمانه طعم زندگی رو عوض کرده.

انیمه آکادمی قهرمانی من به چه شکل ادامه پیدا کرد؟

انیمه بعد از فصل یک که در سال ۹۷ در موردش صحبت کردیم، با ۷ فصل دیگر یعنی در مجموع ۸ فصل ادامه پیدا کرد و در مجموع این انیمه با ۱۷۰ قسمت، امسال به پایان رسید. داستان فصل به فصل جذابتر شد اما به نظرم فصل‌های ۶ و ۷ جذابیت چندانی نداشت و من رو به شخصه جذب نکرد. این انیمه در ژانر شونن که مخاطب هدفش نوجوانان پسر هست، دسته‌بندی میشه و این اثر از جمله آثار قدرتمند در این ژانر محسوب میشه و سرشار از مفاهیم قهرمانانه و صحنه‌های اکشن هست.

چرا انیمه‌ی آکادمی قهرمانی من رو باید دید؟

داستان این انیمه و نوع نگاهش به موضوع نبرد خیر و شر واقعا زیبا و دیدنی هست، آدم‌های خوب و بد تنها به خاطر اینکه عضو یک طرف هستن، قضاوت نمیشن و نگاه واقع بینانه هست نسبت به این موضوع و یک تبهکار از سر اینکه تبهکار هست قضاوت نمیشه و قهرمان اصلی داستان نسبت به این افراد یک نگاه صفر یا صدی نداره و اون فرد رو شیطان مطلق نمی‌بینه، همونطور که در واقعیت کسی از سر خواست و علاقه خودش دست به کارهای نادرست و خلاف انسانیت نمیزنه و انگیزه و دلیلی پشت این موضوع وجود داره و شاید همون فردی که تبهکار شده فرد مظلومی باشه که جامعه ناخواسته به اون فرد ظلم کرده و کاری برای جلوگیری از این اتفاق نکرده و نبایست تماما انسان‌ها رو بر اساس یک یا چند اشتباهشون قضاوت کرد.
به نظرم این نگاه بیشتر به زندگی معنا میده و مسیر دنیا رو می‌تونه تغییر بده تا جای بهتری برای زندگی کردن داشته باشیم. هسته‌ی داستانی این انیمه و مفهومی که پشت این داستان نهفته هست، به نظرم مهمترین دلیل برای دیدن این انیمه می‌تونه باشه و در کنار این موضوع، کیفیت ساخت و صحنه پردازی انیمه و مبارزات فوق العاده‌ی به تصویر کشیده شده در این اثر، اون رو تبدیل به یکی از بهترین آثار انیمه‌‌ای در ژانر شونن کرده.

پایان انیمه (شامل اسپویل - اگر قصد دیدن دارین، نخوانید!)

انیمه در قسمت ۱۱ از فصل ۸ به پایان رسید و به نظرم یک پایان قابل انتظار داشت که نیروی خیر بر نیروی شر پیروز میشه اما مبارزاتی که در فصل آخر اتفاق افتاد واقعا جذاب و دیدنی بودن و من خیلی منتظر این بودم که ببینم آلمایت، قهرمان شماره یک سابق بر اساس پیشگویی دوستش بالاخره کشته خواهد شد یا نه که اینطور نشد. یکی دیگر از انتظارات من این بود که میدوریا ایزوکو که از قسمت اول در تیتراژ و انتهای هر انیمه میگفت که من قهرمان شماره یک دنیا میشم، می‌بایست قوی‌تر از آلمایت میشد و انتظار من این بود که بزرگتر و کاریزماتیک‌تر از آلمایت بشه اما این مورد هم اتفاق نیوفتاد.
پایان داستان بیشتر واقع بینانه بود و نشون داد که پیروزی خیر بر شر واقعا وجود خارجی نداره و همه با درد این زندگی و داستان رو به پایان می‌رسونیم و هر کاری و هر مبارزه‌ای بهای خودش رو داره و این ما هستیم که چرخه‌ی خیر و شر و خوبی و بدی رو داریم می‌سازیم و با خوبی بیش از حد به یکی و اهمیت ندادن به تعدادی دیگه این چرخه رو هزاران هزار ساله داریم ادامه میدیم، چقدر که این انیمه مفهوم عمیقی در دل خودش داره.

امیدوارم اگر فرصتی برای انیمه دیدن داشتین، این انیمه رو برای دیدن انتخاب کنین و از دیدنش لذت ببرین و پیام داستان به شما هم مثل من، به خوبی منتقل بشه و این نگاه زیبا به دنیا رو زندگی رو لمس کنین.