قبیله وبلاگنویسان فارسی
وقتی در مورد وبلاگستان فارسی و وبلاگنویسان فارسی صحبت میکنیم در حقیقت در مورد یک جامعه مشخصی از افراد با ویژگیهای مشترک صحبت میکنیم. کسانی که سالیان سال است، وبلاگ مینویسند و همچنان در برابر نوشتن در شبکههای اجتماعی به جای وبلاگها مقاوت میکنند و یا دلشان همچنان با این محیط و حس و حال نوشتن در وب هست، در حقیقت خود را متعلق به یک جامعه و مکان و محیط مشخصی میدانند، شبیه به همان احساس تعلق انسانهای گذشته به قبیلهها که مثلا یک وبلاگنویس خود را یک بلاگر اینستاگرام یا یک اینفلوئنسر نمیداند، من اسم این این احساس وفاداری به جامعه و محیط نوشتاری و طرز تفکر را قبیله وبلاگنویسی مینامم و این تنها یک تئوری بر اساس تئوری قبیله گرایی یا Tribalism هست.
ویژگیهای قبیله وبلاگنویسان 🪟
هر قبیله برای ایجاد تمایز با قبایل دیگر نیاز به چارچوبی برای تعریف خود و ساختار اجتماعی دارد. به عنوان مثال ما وبلاگنویسها محیط وب را عموما یکی از مبانی تعریفی وبلاگ میدانیم که این روزها با مهاجرت بسیاری از وبلاگها به محیط تلگرام، کم کم این مرزها گسترش پیدا کرد و امروزه یک وبلاگنویس صرفا نباید یک وبسایت داشته باشد تا خود را یک وبلاگنویس بداند. امروزه ما کسی را وبلاگنویس میدانیم که رسانه اصلی تولید محتوایش متن بوده و با کسی که به عنوان مثال محتوای اصلی آن عکس در اینستاگرام یا ویدیو در تیک تاک یا ولاگهای یوتیوب هست، تمایز پیدا میکند.
دومین ویژگی مهم برای اینکه خود را وبلاگنویس بدانیم جنس و کیفیت محتوای متنی است. نکتهای که متن یک وبلاگنویس را با یک توییت متمایز کرده و نویسنده آن متن، خود را وبلاگنویس میداند، نه یک میکروبلاگ نویس. جنس متنهای یک وبلاگ عموما تحلیلی، کمی طولانیتر از محیطهای دیگر است.
از اولین پست وبلاگ سلمان جریری در ۱۶ شهریور ۱۳۸۰ که سالروز آن دو روز دیگر است و به عنوان روز وبلاگنویسی فارسی گرامی داشته میشود (این روز رو پیشاپیش به شما تبریک میگم 🎉) تا امروز تعریف وبلاگ و مرزهای آن دچار تغییرات بسیار شده است. در آن روز سلمان جریری وبلاگ را به شکل «مکانی شامل نوشته هاي شخصي يك نفر راجع به چيزها و نكات جالبي كه ميبينه يا بهشون فكر ميكنه هست» تعریف کرد و حالا ما حتی وبلاگنویسی را به عنوان یک سبک زندگی و طرز فکر هم میتوانیم تعریف کنیم و شامل چارچوبهای مشخصی است که آن را نسبت به دیگر قبیلهها متمایز میکند.
ساختار اجتماعی وبلاگنویسان 🎭️
ساختار اجتماعی در دنیای وبلاگنویسها عموما به صورت پراکنده و غیر متمرکز هست و هر فردی به صورت آزادانه به عنوان یک وبلاگنویس شروع به وبلاگنویسی کرده و یا ادامه داده و در دنیای وبلاگها و میان مخاطبان به درجهای از شناخت و محبوبیت میرسد یا بر اساس اهدافی که برای خود مشخص کرده، به عنوان یک وبلاگنویس فعالیت میکند. این عدم وجود تمرکز به صورت مشخص در یک اجتماع در کنار مزایایی همچون آزادی و سهولت فعالیت، معایب و ضررهایی دارد که این روزها کاملا با این معایب روبرو شدهایم.
عدم وجود تمرکز حتی به صورت محدود در یک جامعه یا قبیله باعث میشود یک صدایی و حمایت از اعضای قبیله به سختی یا اصلا صورت نگیرد و اگر تهدیداتی برای قبیله به وجود بیاید قدرت کافی برای مقابله با تهدید را به دلیل پراکندگی و عدم اتحاد، نداشته باشند و به راحتی این قبیله با گذر زمان ضعیف و از بین خواهد رفت.
وبلاگنویسی یک ترند نیست که دورانش گذشته باشد!! 📉
خیلی از ما مخصوصا اگر از سالهای ۱۳۹۰ شروع به وبلاگنویسی کرده باشیم، با شنیدن اسم وبلاگ، با این دنیای جذاب آشنا شدیم و چون دیدیم که اطرافیان و دوستان ما از این پدیده جدید صحبت میکنند، ما هم به این سمت جذب شدیم و بعدها که دیدیم همین دوستان به سمت اینستاگرام و توییتر رفتند، ما هم بعضا به این فکر افتادیم که دیگر دوران وبلاگ گذشته است. در واقع وبلاگنویسی موضوعی فراتر از ترندها و پیروی از رفتار دوستانمان هست و ما در وبلاگستان فارسی کمتر در مورد وبلاگنویسی تخصصی شنیده یا دیدهایم در صورتی که اساسا افراد و نویسندگان مهم و چهرههای تاثیرگذار در وبلاگهایشان مینویسند و فعالیت میکنند تا اینکه صرفا یک عکس در اینستاگرام یا چند خط در توییتر منتشر کنند. شاهین کلانتری در ویدیوی زیر و این پست بیشتر در مورد وبلاگنویسی و اهمیت آن گفته که در ادامه شما را به تماشای آن دعوت میکنم:
نتیجه گیری 🌱
در نگاه کلی و احساس درونی ما، خودمان را عضوی از قبیلهی وبلاگنویسها میدانیم و نوعی احساس تعلق به این قبیله داریم که از این نگاه، همهی ما را به یکدیگر پیوند میدهد و خود را یک وبلاگنویس و عضوی از وبلاگستان فارسی میدانیم. اما اینکه این قبیلهی وبلاگنویسان فارسی یا وبلاگستان فارسی حالا کجاست و چطور از ما حمایت میکند یا چطور معنا میشود به تک تک افراد جامعه بستگی دارد که در مسیر وبلاگنویسی خودمان، برای رشد اجتماعی چه تصمیماتی میگیریم و چه عملی انجام میدهیم. نظرات خودتون رو در مورد این تئوری که مطرح کردم، بنویسید تا گفتمانی برای تشکیل جامعهی وبلاگنویسان فارسی شکل دهیم و اقدامی عملی در این راستا انجام دهیم.
۱۶ شهریور روز وبلاگنویسی فارسی پیشاپیش بر همهی شما مبارک 🎉