پادکست کرسی - قسمت صفر

هر موقع به کرسی که فکر می‌کنم، یاد یه میز با روکش قرمز و اتاق گرم میوفتم که با خودش کلی حس خوب و قشنگ رو به همراه داره اما چند وقتی هست که این تعریف از کرسی برام عوض شده. الان کرسی برای من یک جمع دوست داشتنی از رفقای خوب روزگار هست. آدم‌های دور و نزدیکی که از یه جایی به بعد، گفتن که بیایم و با هم دور کرسی جمع بشیم.

کرسی دیگه برای من به معنای مکان یا اشیاء نیست، به معنای آدم‌های دلگرم، هنرمند و با ذوقی هست که یک دل شدن و با هم کار می‌کنن، ایده میدن و میرن جلو. آدمای این کرسی همه بلاگرن و عاشق نوشتن و تولید کردن، حالا رسیدن به قسمت صفر شروع خودشون و یه جا هم دور این کرسی گرم، برا تو کنار گذاشتیم دوست من، منتظر حضور گرمت هستیم.