امروز صبح ...

تا حالا شده یه روز از خواب بیدار بشین و یه حس فوق العاده داشته باشین ؟ خب هر کس یه سری ویژگی ها و شخصیت ها و همینطور گذشته و اتفاقات خودش رو داره . پس میشه گفت که احساسات مختلفی ممکنه برای هر کسی پیش بیاد . حالا امروز صبح من حس خوبی رو تجربه کردم . چرا ؟‌ چی شده مگه ؟ خب به خاطر دیشبم بود . شاید بشه گفت پسرها بیشتر از دخترها به رویا پردازی علاقه دارن ( حداقل نسبت به همدیگه ) . راستش من هنوز نخوابیدم اما رویاهای قشنگی منو توی خودشون غرق کردن .

تا حالا شده کسی رو زمانی دوس داشته باشین ؟ این برا من اتفاق افتاد . من کسی رو به شدت دوس داشتم ( حالا کاری نداریم که چی شد )‌ . همونطوری که گفتم هر کسی حس خودش رو داره . حس من اون زمان ها مثل حس یک نسیم خنک صبحگاهی بود که منو آروم آروم نوازش می کرد و نوید روز زیبایی رو بهم میداد . رویاهای دیشب من چنین حسی رو برام دوباره زنده کردن . می دونین حس قشنگ دوس داشتن مثل اینه که آدم زره خودش رو باز کنه و با دنیا آشتی کنه . مثل اینه که به دنیاتون زندگی می بخشین و دنیای مرده رو دوباره زنده می کنین . خیلی زیباست . به زیبایی درختی پر از شکوفه های گیلاس . ای کاش میشد که از این دنیا رفت و با شکوفه های گیلاس دنیای جدیدی رو ساخت  ...